Het eerste beeld van de Chileense film toont de keuken. Een smetteloze keuken, die meteen het verhaal neerzet. Dan gaat de keukendeur open en komt het geüniformeerde 'meisje' binnen dat die keuken zo heeft achtergelaten.
Dit is haar territorium. Ze zal het in de loop van het verhaal met hand en tand verdedigen tegen indringers.
Hoe geef je je leven zin? In Latijns-Amerika is ongetrouwd en kinderloos zijn erg. Raquel is door haar familie zo goed als uitgestoten en werkt levenslang als inwonende hulp in de huishouding bij rijke mensen.
Ze werkt. Of haar leven er van afhangt. Wat het ook inderdaad doet. Verlies van dit werk zou voor haar de eerste stap naar de dood zijn. Ze bezwijkt ook bijna, maar na een ziekenhuisverblijf keert ze terug bij het gezin. Wat zou ze zijn zonder die nauwelijks aardige mensen?
In de meeste verhalen over huispersoneel neemt een gedienstige tenslotte wraak voor de vernederingen. Ik dacht aan Dirk Bogarde in The servant, aan Jeanne Moreau in Fille de chambre. Zoniet 'nana' Catalina Saavedra. Ze komt het dichtst in de buurt van Anthony Hopkins als de monumentale butler in At the end of the day. Eén geworden met de dienstbaarheid.