21Rozendaal

Zaterdag opent daar een opzienbarende expositie van de Koreaan Yunchul Kim. Celestial Dust (Hemels Stof) brengt wetenschap, geluid en muziek samen. Kim vertoont zijn scheikundig laboratorium, waarin hij werkt met vloeibare stoffen en oa. kleureffecten veroorzaakt die doen denken aan sterrenstof of vlindervleugels. Hij heeft ook een 'chemische synthesizer', aangesloten op een geluidsinstallatie. 

En experimenteert met het korte- en langetermijn geheugen van opslagmedia. Met 246 meter koperen buizen, een microfoon en een geluidssignaal, dat in een gesloten feedbacksysteem circuleert.
Wanneer je naar de sculptuur toestapt, kan je horen hoe de geluiden door de koperen buizen reizen. Maar wanneer er een hard geluid klinkt in de ruimte of zich trillingen voordoen heeft dat invloed op het geluid. Het wordt dus beinvloed door de omgeving en de bezoekers.

Sorry, maar heel even dacht ik aan de tijd van de ‘vloeistofdia’s’, de chemische bubbels die bij alle vroege popconcerten werden vertoond. En ook even aan de pionier die zijn elektrische gitaar aansloot op een televisietoestel en ritmische sterren en strepen produceerde..
Even maar.