Was vanmorgen in het Haags Fotomuseum bij de Emiel van Moerkerken-tentoonstelling.
Een fotograaf (1916-1995) aan de Nederlandse tak van de historische avant-garde. Een Hollandse volger van grote mannen als Man Ray, Brassai en Moholy-Nagy.
Z'n werk verraste me. Er zit epigonisme bij - clair obscur afbraak in Parijse wijken, al te stemmige Amsterdam-beelden - maar ook eigens.
Wat Van Moerkerken uniek maakt zit hem in de meisjes, hij was een meidengek, maar met een eigen estetiek. In deze foto van Katja V. (1938) gaat hij aan z'n model voorbij en belandt hij bij de schoenen van haar vriendin.
Wat een schoenen! Kunststof van voren denk ik, te oordelen aan de ingeponste gaatjes en linnen aan de achterzijde. En dan die raadselachtige bandjesluitingen met de veters...
Katja droomt van die schoenen. Misschien mag ze ze soms lenen, ik hoop dat haar maat klopt met die van de vriendin.