Kees Peerdeman (1)

Arme Kees Peerdeman. Ik zag nu z'n 90 vierkante meter grote wandschildering in het Haarlemse psychiatriemuseum 'Het Dolhuys'. En wat? Wat in godsnaam doet het werk van een kunstenaar als Peerdeman in zo'n museum.
Zijn wandschildering, een compositie die drie wanden bestrijkt, is een toppunt van beheersing. En daarbij wordt dan een deskundige aangehaald, die meende dat er 'aan het werk van geesteszieken geen rationele overwegingen ten grondslag liggen, en dat het resultaat dus puur toevallig is'. 
Ten Berge valt hem bij: '...kunst moet naar mijn idee tot stand komen door rationele stappen.'

Ga kijken in Haarlem, lees het mooie boekje met tekst en tekeningen dat Peerdeman maakte over zijn angsten. 't Zit vol rationele stappen.
En stel vast: dat hij als zoveel kunstenaars in de geschiedenis de kunst gebruikt om greep te krijgen op z'n angst, vervreemding en paranoia. En daarin is hij - als vele kunstenaars en schrijvers voor hem - schitterend geslaagd.
Peerdeman moet daar weg. Hij hoort in n gewoon museum.
En hou psychiaters uit z'n buurt.