Les amours imaginaires

Maar je neemt deel aan het spel, kijkt eindeloos in de spiegel, speurt naar kleren - mooie stapels aangepaste en kennelijk verworpen kledingstukken liggen in een kamerhoek - je blijft zoeken, er vormen zich allianties, die draaien om aantrekkelijkheid en de dromen die die in de wereld brengt.  En dus de macht over anderen. Niet om wederzijds begrip of wat ook.
In deze nieuwe film van Xavier Dolan is het de sprekend op de David van Michelangelo gelijkende 'beeldschone' Nicolas - voor jongens en meisjes even onweerstaanbaar - die zijn grillen kan uitleven. Wat hij ook verzint, de anderen doen mee.
'Wie van mij houdt volgt mij.' Daar is de titel, de verwarring van het woord liefde.
Waar het echt om draait blijkt eenzaamheid. Niet vol te houden.
Het hoogst bereikbare is 'samen wakker worden'.