Vandaag kwam ik van de andere kant Almere-Haven binnen en dacht dat ik het gisteren mis had. Faliekant!
De vraag die Herman van Bostelen stelt, dacht ik, is juist: hoe ga je om met een plaats die niets eigens heeft?
Almere is overal, overal ter wereld. Hij fotografeerde Almere in Japan. Duitsland is vol Almere.
Hij noermt dat 'tegelijkertijd': de zelfde combinaties van materialen vind je op allerlei plaatsen ter wereld..
Maar... Waarom trekken plastic tuinmeubilair, fantasierijke balkon afrasteringen en grindtegels dan opeens zoveel aandacht?
En wat zegt het iets te vrolijke kleurgebruik? Zou het eigene overal. altijd weer ontstaan? Morgen vraag ik het Herman.
En ik wil ook horen hoe de Almeerders totnutoe reageerden.