Arie Schippers (2)
woensdag 22 december 2010 - 19:36
Half je leven kun je met een onopgelost raadsel rondlopen zonder er bij stil te staan. Toen ik Arie Schippers gisteren ontmoette was een vliegenvlugge blik door zijn plaatjestelefoon genoeg.
In olieverf, zwartzwit geschilderde schrijversportretten zag ik. Meest vooroorlogse schrijvers. Het gekke was, ik kon er maar een paar thuisbrengen, wat ik onmiddellijk herkende waren hun poses.
Beroemde mannen 'laten zich fotograferen'.
Uitgelicht, elke wenkbrauwhaar gekamd.
'Worden zulke ego's nog gemaakt,' dacht ik. Harry Mulisch was bij ons de laatste.
Hand aan de kin. Vorsende, bovenwereldse blik. Er zijn varianten.
Ik wil meer weten over die vooroorlogse schrijversportretten.
Neem Trakl, hij moet een aanloop van een week genomen hebben naar de fotosessie.
En gelijk had ie.
Zo blijf je bewaard.
En dankzij Arie weet ik nu: ik lees schrijversportretten achterop boeken beter dan de boeken zelf.
Links:
RSS