Kreek Daey Ouwens (1)

 Haar geliefde stierf, ze schreef. Het werden stukjes, halverwege proza en gedichten. Over hoe de dood, het sterven van jongsaf haar leven binnenkwam en werd opgevat.
Een kaleidoscopisch boek.
Natuurlijk, onze doden verdwijnen, en even natuurlijk, ze leven. Een scherfje uit de kaleidoskoop:

 'Zul je nog van me houden, als ik je weer zal zien?
Evenveel als het aantal kersen in de mand, die ik voor je deur
heb neergezet? Laat ze niet te lang liggen, lief, dan pikken de mussen ze weg!'

Morgen ga ik bij haar op bezoek. En, nb. 'De achterkant' is genomineerd voor de VSB-prijs.