Na m'n bezoek aan Wiels in Brussel ontdek ik geleidelijk de werkwijze van Francis Alÿs.
Hij heette De Smedt en werd geboren in Antwerpen (1959). In 1980 vestigde hij zich in Mexico City. Waar de naam Alÿs vandaan komt vond ik nog niet.
Wel hoe zijn korte films, fotoseries en objecten (ja hoe noem je een machinegeweer dat 8mm filmpjes vertoont?) één geheel vormen met de meer dan honderd miniatuurschilderijtjes die daar hangen onder de titel 'Temps du sommeil'.
Voorstellingen, figuurtjes zoals je ze ook op de achtergrond bij Jeroen Bosch of Breughel vindt. Welke vreemde spellen ze spelen, wat ze uitbeelden blijft raadselachtig. Maar ze vatten gedachtegangen samen zegt Alÿs, als notities in een mentaal kladboekje. Reeksen 'storyboards'. Met datumstempels. Ze zijn zijn 'schatkamer'.
En wat een kleuren! Het rood, het goudgroene gras, de olijfkleurige hemel. Tijd van slaap. En wat voor een slaap. Wegens de zelfontbranding van Tommy W. niet deze maar vrijdag na 22.00 in de Avonden meer.