Het succes van de menselijke soort schijnt te berusten op ons ongelooflijke aanpassingsvermogen. Daardoor ook gaan we - wereldwijd - steeds meer op elkaar lijken. Sommige regio's blijven wat achter, maar dat zijn stuiptrekkingen.
Onze communicatiemiddelen, tv en Internet voorop, dragen een wereldstijl uit waarin je vroeg of laat meegaat.
Hoe onprettig zal die stijl zijn? Het dictaat van de meerderheid vaagt minderheden vroeg of laat weg, of ze nu Islamiet zijn of dichter.
Hoezeer mensen in werkelijkheid verschillen merk ik aan de radioverslagen uit het Lauwersmeer, de Kamer in het Verleden. Daar hoor je het gebeuren.
Wie een paar dagen niet communiceert verliest zijn sociale babbeltoon, wordt eenzelvig, wijdlopig. Zeg gerust, een beetje vreemd. Zoals mensen misschien vroeger allemaal wel waren. Afgelopen week nog Nilgün Yerli. Op vrijdag keerde ze terug in de wereld, bij psychiater Jeroen van Kan. O opluchting!
Eenzaam verblijf benadrukt verschillen. En dat terwijl Twitter en Facebook net andersom werken. Die produceren een Twittermens, een Facebook-karakter.