Er is in beeldende kunst de laatste tijd een hang naar eenvoud, eenvoudig materiaal. De computer, de video, de fotocamera zijn hulpmiddelen geworden.
Om vast te leggen wat met kijkdozen, maquettes, knip en plakwerk van stoffen of karton wordt gemaakt. De vingers van de maker zijn terug.
Schaduwen. Lumineus idee! Eenvoudig te manipuleren. Niets interactiever dan dat. Met eenvoudige hulpmiddelen kun je ze van vorm veranderen, vertragen, zo zelfs dat je ervan schrikt. In het klassieke toneelstuk 'De spooktrein' ziet een machinist avond aan avond een fladderend spook voor zich op de spoorbaan.
Het spook blijkt de schaduw van een nachtvlinder, opgesloten in de carbidlantaarn van de locomotief.
Morgen, dinsdag praat Catherine van Campen in de Avonden met bedenkster Judith van Meeuwen. En vrijdag doe ik een schaduwverhaal.