Ik lees 'Zoete mond' van Thomas Rosenboom. En na tweehonderd pagina's dringt zich de domste vraag op: is deze dierenarts Rebert van Buyten nu eigenlijk een aardige man of niet?
Moeilijk te zeggen. Zeker, als zoveel Rosenboom-karakters heeft hij een onbedwingbare neiging zich in de nesten te werken.
Maar juist daarom krijg je mededogen, ja sympathie voor Rebert.
Rosenboom is een meester in het schrijven van wat Hermans 'onsympathieke romanpersonages' heeft genoemd.
Hoe worden ze zo? Soms drijft zelfoverschatting ze, zoals in Gewassen vlees of Publieke werken, zodat vernedering wel moet volgen. Maar in Zoete mond lijkt het noodlot in pure vorm aan het werk. Wat zal het aanrichten? Die onvoorspelbaarheid doet mij als lezer goed.
Er is iets aan de hand met die man. Mensen mijden hem. Hij heeft het wel in de gaten, maar kan er niets aan veranderen. 'Waarom ben ik niet uitgenodigd op het feest,' zo vat Rosenboom het in de film samen. Ja, waarom?
Vandaag beleefde de film 'De onzekerheid blijft' over het ontstaan van 'Zoete mond' z'n première in Vlissingen op Film by the sea. Morgen, zondag is hij te zien op Rtv-Noordholland, om 10.00, 12.00, 14.00 en 16.00 uur.
Samen met Thomas en makers Talitha van der Hoeden en Sanne van der Noort ga ik de film bekijken. Woensdag is dat gesprek in de Avonden te horen.
Intussen lees ik verder. Op naar pagina 546. Nu wil ik het weten ook. En ach, die bewoordingen.. Verslavend.