Kees van Dongen was controversieel, zo lang ik me kan herinneren. Je noemde zijn naam en meteen zat er spanning in de lucht. Je was voor of tegen Kees.
Van Dongen (1877-1968) groeide op in Rotterdam. In 1905 exposeerde hij op de Parijse Salon d'Automne, samen met Matisse en anderen die later de 'fauvisten' werden genoemd.
In het Rotterdamse Museum Boijmans begint op 18 september de overzichtstentoonstelling 'Kees was hier'.
Kun je voor of tegen geschilderde mooie vrouwen zijn? Toch wel, in de jaren '20 lag de Parijse lichtzinnigheid in Nederland slecht en tot vandaag zijn alleen maar schoonheid en elegantie zoals Van Dongen ze schildert voor de kritiek onvoldoende. Het 'schuurt niet' zou Hans den Hartog Jager zeggen.
Ik ontdekte Van Dongen in het Musée d'Art Moderne, in de jaren '60. Parijs was de wereldhoofdstad van de mooie vrouw. De droomstad van Nederlandse schrijvers en schilders. Ik kocht een fles landwijn met een plastic hoedje als dop en drie sterren in het glas en een stokbrood. Op een parkbank in het Luxembourg zag ik de vrouwen voorbijgaan, in het echt.
Maar nu? Je hoeft na een TGV-bezoek aan Parijs maar weer een middag door Amsterdam te fietsen en je weet dat het voorbij is.
Dat zet de schilderijen van Kees van Dongen in een ander licht.