Eigenlijk zou televisie van Gay pride moeten vertonen waar het om gaat. De onopvallende homo-stellen, die je in gemoede door de straten ziet wandelen. Vaak van ver gekomen.
Alsof het gewoonste zaak van de wereld is om hand in hand of gearmd door een stad te lopen. Wat het thuis echt niet is. Ik dacht aan m'n oom Frans, die notaris was en gechanteerd werd. Wat ik weet omdat ie mijn moeder in vertrouwen nam. Niet m'n vader, die hield niet van homoseksuelen en dat liet ie merken.
Ik heb geen foto van zo'n gewoon stel. Logisch niet. Wel van roze glitter. Tja.