Rolandseck
zondag 25 juli 2010 - 22:38
Als ik iets ontdek lijkt het of ik het altijd geweten heb.Zo vertrouwd was me vanmorgen de aanblik van het stationnetje van Rolandseck, bij Remagen aan de Rijn. Het is in 1855 geopend, toen de spoorweg van Keulen naar Bonn werd doorgetrokken tot hier. In wedijver met de toeristenstromen die al van omstreeks 1820 de Rijn afzakten in de eerste stoomschepen.
Het station werd meteen een trefpunt, je kon er eten en drinken, er werden concerten gegeven. En dat is nog zo. In 2007 werd bovendien - naar ontwerp van Richard Meier - een onderdoorgang gestoken naar de berg erachter, en daar – half in de rots, half er bovenop – is nu het Arp-museum.
Niet een huldigingsplaats voor Hans Arp, maar een volwassen moderne kunst-museum. Ik zag een overzicht van de schilderijen en plastieken van Karl Otto Götz (1914), een oude vriend van Arp, dat wel, maar als verfsmeerder en taster in materie zeldzaam. Je ziet hem op film: een stokoude naakte Duitser met een brilletje wentelt zich in verf, en klei, als een sumo-worstelaar. Weloverwogen.
En er is een grappige tentoonstelling over voetstukken, waarin Arp, maar ook Marinetti, Broodthaers en de jongste generaties het voetstuk-probleem tackelen.
Waarover later meer.
Ga naar Rolandseck, recht tegenover het veer naar Bad Honnef. De koffie is bovenin het station.
RSS