In-between things (1)

Je hebt twee soorten mensen, zij die dingen van straat oprapen en de anderen. Zo staan Kurt Schwitters, Louis Lehmann en Henk Hofland opeens naast elkaar. Ze kennen de waarde, de uitdrukkingskracht van materiaal. Ze verstaan de kunst van het 'er iets in zien'. En er iets mee doen. 

In 2004 zag ik in Den Haag een meester, de Cherokee Jimmie Durham. Ik schreef: 'Een plaat zwart marmer is gevallen op een paar ivoorkleurige pumps. De neuzen kijken je verbijsterd aan: 'Baby please don't go'. Durham (1940) was in de VS sinds de jaren '70 bekend als strijder voor Indianenrechten, schrijver en kunstenaar. Hij lijkt een goed voorbeeld van hoe 'roots' en 'engagement' je in de weg kunnen zitten. Zijn materiaalkeus is vereenvoudigd. Van talrijke gevonden voorwerpen is hij nu beland bij PVC en brokken natuursteen. Sommige stenen dragen een jas. Er ligt een grote stenen balk in een bed dat onder hem is bezweken. Het is de helft van een lits-jumeaux. 'A stone in bed at home' (2000)
Van Durham zal ik morgen nieuw werk zien. En ook oa. van de oervader in het genre Daniel Spoerri en de zo grappige, in Amsterdam opererende Papa Adama uit Burkina Faso.
Morgen in de weekendbijlage van de Avonden meer.