Greonterp

Gerard vond rust in Friesland na zijn vertrek uit de 'orgelstad'. Een briefcitaat: 'Ik heb nog nergens zoon landschap gezien, ik bedoel zo ontroerend. Ik denk dat de nieuwe hemel en de nieuwe aarde er zo uit zullen zien, bij wederkomst van hem die alle dingen nieuw zal maken, althans dat heeft hij gezegd.'
Een vleug alcoholische hysterie, maar oprecht is het. Op de foto staat Reve een muur te cementeren op wat restte van de keukenstoel van zijn moeder (zegt het bijschrift), de stoel waarvan hij eens droomde. Hij draagt een militaire officierspet, wat me doet denken aan de versleten groene broek die hij steeds droeg in de tijd dat we De Avonden opnamen. Voor zijn gevoel was dat een soldatenbroek, daar hechtte hij aan. Ik had het hart niet te zeggen 'Gerard dat is toch geen militaire broek, schei toch uit.'
Zoals zo vaak bij hem, het was het idee. Het boek geeft een schat aan ontroerende details, oa. over Gerards pogingen te vermageren.
'Ik heb bij de slager long gekocht. Het kost haast niets en je kunt het tot kalorieloos gehakt malen. (Het smaakt goed, maar bevat geen voedsel, terwijl het heerlijk vult, want het verteert vrijwel niet.)' Met Hanny Michaelis, die vaak komt logeren, verschilt hij vaak heftig van mening over zulke zaken.