Vorige week kon ik nog eens disc-jockey zijn, voor het Studium Generale van de Rietveld Academie, in het kader van hun project over het Zuiden van de VS. Religie, slang, voedsel, Obama, maar vooral muziek.
Hier wat Youtubes die ik draaide. Van Robert Johnson (1937) wiens smartelijke dood (rattengif) me eens door Honeyboy Edwards werd verteld. Muddy Waters, de man die geleidelijk uitvond wat tot op vandaag een popbandje is (bas, drums, keyboards, gitaren) en Fats Domino, de New Orleans-piano ondersteund door blazers, die overal in het Caraïbisch gebied via de AM-radio werd gehoord, Jerry Lee Lewis, de blanke rocker uit Ferryday, Louisiana, die de zwarte muziek mee de wereld in hielp en Tina Turner zoals ze begon.
De muziek waarvan Robbie Robertson van The Band later, toen hij met rocker Ronnie Hawkins door het Zuiden had getoerd, zei:
'''Rock'n roll, rhythm & blues... I found it so heavy in my heart that I couldn't get around it.'
Op Toutube zie je hoe toevallig beeld van deze muziek in de jaren '50 en '60 nog was. Er is zo weinig. En iedereen weet onderhand 'waar geen beeld van is heeft nooit bestaan'.