In mijn vroege jeugd werd veel gesproken over 'voor de oorlog'. Er was een groot verschil tussen 'na de oorlog' en 'voor de oorlog'. 'Dat was voor de oorlog, toen was jij er nog niet,' zeiden ze, als ik iets vroeg.
Hoe over 'de oorlog' gedacht werd toen hij er nog niet was blijft voor mij onachterhaalbaar.
Deze foto is uit de mobilisatietijd van 1939. Onbegrijpelijk opgewekte militairen maakten grappen en poseerden voortdurend.
In het fotoalbum schreef mijn vader in witte inkt 'Viktoria und ihr Husar' bij een foto van hem en mijn moeder.
Dat was de titel van een populaire operette waarvan het titellied luidt 'Reich mir zum Abschied noch einmal die Hände'. De omineuze titel van een ook weer onbegrijpelijk opgewekt lied.
Mijn moeder was niet de enige die haar verloofde graag in uniform zag.