Wie het werk van Erwin Driessens en Maria Verstappen niet kent moet hun website gaan afgrazen. De teksten daar zijn mooi ingehouden geestig, de beschreven projecten hebben een zelfde langs de neusweg stijl. Er bouwt zich een lach op in de beschouwer, die zich pas na verloop van tijd een uitweg zoekt. Zelfs hun 'Kietelsalon' benadert de passant kalmpjes. En de voorwerpen in hun 'Morfotheek' (een catalogus van onverwachte vormen) vragen nadere beschouwing voor tot je doordringt wat de graden van ernst zijn die er huizen in de voorstelling. Iets kan best eetbaar zijn, terwijl het er toch niet zo uitziet.
Vanmiddag ontmoette ik ze in het Leids Universitair Medisch Centrum (achter het station, hoofdgebouw) bij hun aandeel in de tentoonstelling 'Artificiële Werelden'.
Ik zag hun 'E-volver' (een 'evolutiemaker', dit is het Darwinjaar) een interactieve 'beeld-kweek-machine' die 'digitale beelden ontwikkelt op basis van een kunstmatige genetica'.
Ze ontwikkelden op de computer kunstmatige organismen die precies één pixel groot zijn.
Elk organisme bestaat uit 13 genen, die samen bepalen hoe het organisme zich op het beeldscherm gedraagt.
Maar ook toeschouwers kunnen met touchscreen invloed uitoefenen op de beeldpatronen die op schermen door het hele gebouw heen te zien zijn.
Zo krijg je een mooi samenspel, dat tenslotte altijd weer leidt tot schoonheid. Althans wat mensen mooi vinden.
Je ziet Grand Canyon-achtige vormen, gletschers, oerwouden van bovenaf. Het lijkt of ze getekend zijn door Hercules Seghers.
Maandagavond is hun uitleg te horen in De Avonden.