Al sinds 2007 waart de Buurtkroket door Nederland. Het begon in Almere, bij de Paviljoens, en de uitvinder was niet toevallig een Duitser.Het was de kunstenaar Tilmann Meyer-Faje die zag welk een cruciale rol de kroket speelt in de Nederlandse samenleving en cultuur. Wat worst is in de Duitssprekende landen is de kroket bij ons. Ik herinner me dat ik mijn zakgeld omrekende in kroketten van een kwartje, ja dat de kroket mijn rekeneenheid werd. Waarin onderscheidt zich de kroket?
Hij is warm, heeft een krokante buitenkant en, wanneer men daar eenmaal de tanden in heeft gezet, een altijd weer verrassende - in textuur, in smaak, vaak ook in temperatuur - inhoud.
Over zijn kleinere broertje de bitterbal zei Henk Hofland eens - aandachtig proevend - 'deze bitterbal heeft een goed magma'. Een goede kroket is een kunstwerk. Thuisgemaakte kroketten halen het zelden.
Tilmann Meyer-Faje zag - zo stel ik me voor - de ijscokarren door Nederlandse straten gaan, aanschouwde hun sociale functie en kwam op het lumineuze idee de kroket naar de mensen te brengen. Eerst in Almere, later in het Amsterdamse IJburg, en waar al niet. En nu dan in het Kunstfort Vijfhuizen bij Haarlem, in het kader van 'Trailer Park', mobiele kunst.
Ik ga erheen voor een verslag in de zaterdageditie van de Avonden.