En nu, nu komt er op Scheveningen dan een nieuwe Boulevard, ontworpen door de Spanjaard De Sola Morales, die in Barcelona al stad en zee bij elkaar bracht. Het dorp Scheveningen, de badplaats en de haven worden één.
Schmitts beeld was steeds dat van de Piazza San Marco in Venetië, zegt hij in het themanummer dat het architectenblad Forum over zijn Den Haag maakte. Over de stad die in elf jaar totaal veranderde.
Zo wist niemand ooit waar eigenlijk het centrum lag.
Nu heeft Den Haag een navel, en die ligt pal voor het Centraal Station, heeft Schmitt bepaald. Dat komt, eens, in een vergadering legde hij een reproductie van Mondriaans Victory Boogie Woogie over de kaart van Den Haag heen en iedereen zag: Den Haag is een assenstelsel, hier kruisen ze elkaar. Een stad om in te flaneren, dat was zijn ideaal. Het Passagenwerk van Walter Benjamin in de praktijk.
We kijken omhoog naar de nieuwe skyline. Rem Koolhaas, die het Stedelijk Masterplan tekende noemt Den Haag een 'hoogbouwdorp'.
Architect worden, dat wilde ik, toen ik hier opgroeide aan de stadsrand waar overal gebouwd werd en ik mijn schoen verloor in een kalkput, en ik de bouwstellingen beklom en naar binnen keek in de keten van de wederopbouw, naar de tekentafels.
Maandagavond na 21.00 lopen Maarten Schmitt en ik van de poffertjeskraam naar de navel van Den Haag , langs de skyline.