Hieronymus (3)
zaterdag 25 juli 2009 - 22:30
Met de classicus Vincent Hunink lang gezeten op een bank in de Arnhemse Eusebiuskerk. Maandagavond 21.00 zijn we te horen in de Avonden. 't Voerde ver. Hieronymus, de eerste schrijver van heiligenlevens in het Latijn schrok er niet voor terug saters, centauren en andere wonderwezens op te voeren. Dat kostte hem geloofwaardigheid. Hij kreeg slechte kritieken. Was ook een onuitstaanbaar heethoofd, een ruziezoeker, een schrijver van scheldpolemieken, kortom een nogal onchristelijke kerkvader.
Wat was nu een kluizenaar?
De verhalen over hallucinaties door kou, honger en dorst zijn overdreven. De 'woestijnvaders' waren juist heel aards: werken, mediteren, weinig praten, saai, stabiel.
Het kluizenaarschap, in eenzaamheid in de woestijn heeft eeuwenlang goed gewerkt.
Over Hilarion, de door Hieronymus beschreven wonderdoener, die zijn laatste twee jaar op Cyprus genezingen verrichte: 'In alle omliggende dorpen lette men nog maar op een ding: Hilarius mocht er niet op de een of andere manier vandoor gaan. Over hem had zich namelijk het gerucht verbreid dat hij het nooit lang uithield op een en dezelfde plaats. In zijn geval was het geen kwestie van lichtzinnigheid of onvolwassen gedrag, maar hij probeerde eerbetoon en onnodig gedoe te vermijden. Altijd verlangde hij naar stilte en een leven in het verborgene.'
Hierin leest Vincent Hunink toch wel iets over het leven van de populaire Hieronymus zelf. De wonderdoende heilige als antieke popster.
Links:
Vincent Hunink
Beluister fragment
RSS