Brandenburg
donderdag 09 juli 2009 - 22:28
Wat is er toch met vallende paarden? Het mag niet. Wat het ene moment nog - een en al sierlijkheid - door de lucht suist, verandert in een oogwenk in iets onzegbaar jammerlijks.Paarden kunnen niet vallen. Waarom niet? Leren ze het niet van hun ouders? Je moet er als paard toch vanuit gaan dan je regelmatig onderuit zult gaan, maar nee. Een valpartij eindigt altijd met vreselijk gezichtsverlies (een paard heeft geen kop maar een hoofd, met een gezicht). En nogal eens met afmaken. Misschien is het pure schaamte.
De Domkerk die bij het klooster (Stift) van het stadje Brandenburg hoort, een schatkamer. Wat er eeuwenlang bewaard en verzameld werd is er nog. Kleurige plafondschilderingen, geestige houten beeldjes, veel panelen ook. Zoals dit, dat hoort in het 'Bohemer altaar': de val en bekering van de apostel Paulus, die wordt veroorzaakt door het felle licht dat de plotselinge aanwezigheid van Christus met zich meebrengt.
Paulus en zijn metgezellen vallen van hun paarden, voor de poorten van Damascus. Mensen en paarden vallen.
In de bijbel staat dit niet.
De schildering van mens en paard is - volgens het Brandenburgs archief - voltooid op 12 april 1375 door meester Nicolaus 'tabernaculi'.
RSS