Marjan Teeuwen van KW14 organiseert
uit de film Julia/Giuliana (2008) van Manon Bovenkerk, featuring Monica Vitti en het beton van Milaan. tekeningen en film (found footage?).
de roltrap uit de fenomenale nieuwste animatiefilm van Robbie Cornelissen: Het labyrinth (2009)

Stressed spaces

Noemde Marjan Teeuwen de tentoonstelling die ze heeft ingericht in laag 02 van de parkeergarage in het Paleiskwartier in Den Bosch. Niet in een museum dus. Vijfentwintig kunstenaars doen mee, er zijn schilderijen, films, knipsels, sculpturen. Wat Stressed spaces uitzonderlijk maakt is de stellingname van de organisatie en alle kunstenaars.

Vorige zaterdag bracht de Volkskrant al een vlammend stuk van de filosoof en dichter Maarten Doorman, dat nu - uitgebreid - in de catalogus staat. De autonomie van de kunst en de kunstenaars loopt langzamerhand van vele kanten gevaar. Samengevat: de overheid eist  marktwerking, Publieksvriendelijkheid (waarbij inbegrepen kindvriendelijkheid) teistert de musea. Als je niet oppast lost kunst  op in vormgeving, in media, in mode en architectuur. Of neemt de vorm aan van sociaal werk. Kortom, het populisme heeft de musea bereikt. En het gaat om bezoekersaantallen. Die zie je ook tot vervelens toe in de krant vermeld.  
Intussen doet de televisie nauwelijks meer iets aan beeldende kunst. Kunst is en blijft een romantische mythe, zegt Doorman. De mythe van de oorspronkelijke kunstenaar en zijn verbeeldingskracht. En daar is niets tegen.
En hij bepleit vrijplaatsen voor autonome kunst, hoe nutteloos ook. Ruimte dus. Bedreigde ruimte. 
Ergens moet nog plaats zijn voor het in vrijheid proberen vorm te geven aan wat je bedacht hebt en te kijken of het werkt. Wieweet je tijd vooruit te zijn. Zonder de hete adem van het moeten scoren in je nek.