optreden: Johnny wordt Sinterklaas
geschenk bij het huwelijk van Hans Sleutelaar: het recept van de fameuze preipureesoep (1987)

Johnny van Doorn (2)

Behalve het 'libretto' van Oorlog & Pap, de Monografie van Nico Keuning (met foto's en facsimile’s van brieven, teksten en gedichten) en mijn schetsen wordt ook gewerkt aan een audiovisuele bijlage met radiohoogtepunten op Cd’s en een DVD van de film 'Valse lente' van Peter Scholten uit 2002, waarin het mooiste beeldmateriaal van Van Doorn is verzameld.

Alvast een uitspraak uit 1984. In een interview herinnerde ik hem aan zijn opmerking: 'We mogen blij zijn dat we de jaren 60 te bóven zijn gekomen.' 

'Tja, die benauwenis. Als je mensen hoort van 'dat waren zulke verlichte jaren'... Dat betwijfel ik ten zeerste... Van een flauwekul... Ik kwam in die scénes terecht waar alleen nog maar enorm grote joints werden gemaakt, steeds mooier, torpedo-vorm, in bajonetvorm...'.
Maar er werd helemaal niks meer gezegd en er werd helemaal niks meer gedaan. En gedacht werd er helemaal niet meer... En eindeloos die drammerige muziek, dat je er helemaal gek van werd... Alleen maar een beetje steunt, nep-highe types... Er was verdomme dan ook geen biertje meer te krijgen, een houten bek kreeg je ervan, van dat gerook. Het enige wat er werd gezegd ging dan over 'vibraties' en je hand lezen en nog eens een tarot gooien...
En op die manier werd ik daar een soort zot, een soort nar, ik werd dan meteen heel square... Je werd nooit meer aan iemand voorgesteld, je zei alleen 'Hi man'... Maar ik pakte dan gewoon zo'n hand en zei 'Aangenaam, Van Doorn'... Je wordt er weerbarstig door, een vreemde eend in de bijt... Je zag altijd glimlachende mensen, je werd er helemaal melig en miserabel van... Nachtenlang op de grond, op tapijtjes... Kosmische klanken... Zaten ze maar te knikkebollen...'.