en mevrouw zelf
straatbeeld uit ooghoek

Luik

Morgen naar de grote Paul Delvaux-tentoonstelling waarmee hier het nieuwe Luikse Museum Grand Curtius op 22 maart jl. is geopend. Een schitterend renaissancegebouw aan de Maas.

Intussen, vandaag een regendag lang passanten bekeken, indachtig de opmerking (van wie toch weer? van velen tegelijk?) dat de rol van de neger in het straatbeeld een andere is geworden sinds Obama president werd. Voor hem of haar zelf net zo goed als voor de blanke (voor mij).
En het is waar. Luik was al een zwarte stad, nu is het een andere zwarte stad. Verbeeld ik me. Meer zwarte trots zie ik. Denk ik.
En bij is mij meer aandacht. Ik zeg het maar.
Eens schreef de zwarte Ralph Ellison zijn beroemde roman over zichzelf als de ‘invisible man’.
Het is voorbij.
In Luik ben je als zwarte niet langer onzichtbaar. En je weet het.