Komend najaar wordt pater Damiaan van Tremelo (1840-1889) die zijn leven offerde voor de melaatsen van Molokai dan tenslotte heilig verklaard. Niet omdat hij melaatsen hielp tot hij zelf ziek werd, nee omdat er kerkelijk controleerbare wonderen op zijn naam staan, want dat moet. Zo werd onlangs vastgesteld dat een vrouw van kanker genas na een gebed tot Damiaan. Daaraan oa. dankt hij zijn heiligverklaring.
Wat de rol van de kerk nog schrijnender maakt is dat de melaatsen van Molokai rond 1870 nauwelijks verzorgd en gevoed werden. Eén keer per jaar daalde er en priester af naar het eiland. Tot er een toerbeurtensysteem bedacht werd. Damiaan kwam als eerste, en bleef, als enige gezonde tussen 700 zieken.En schiep orde in de anarchie. In Leuven heb ik zijn graf bezocht, er hangen goeie foto's van Molokai. Je ziet Damiaan voetballen met de zieken. Na tien jaar kreeg hij de ziekte ook. Er meldde zich een Japanse arts met nieuwe, veelbelovende geneesmethoden. Maar de kerk verbood hem zich te laten behandelen. Zijn nieuwe provinciaal overste schreef hem zelfs een brief waarin hij van egoïsme werd beticht. Noch hij noch de bisschop zijn ooit op Molokai geweest. In 1889 werd het lijk van Damiaan met pracht in Antwerpen binnengevaren. En in 2005 werd Damiaan verkozen tot Grootste Belg aller tijden, toch iets anders dan Pim Fortuyn.ps. Lees over Molokai bij Willem Frederik Hermans: 'De leproos van Molokai' (In Drie Melodrama's).