Nog heel even terug naar die avond in Brussel. Bij het oversteken van de Grote Markt kwam ik terecht in, nu ja. Het plein was donker, op een groot aantal kunstig gegroepeerde lichtzuilen na. Muziek weerklonk van alle kanten. Quadrofonisch op z'n minst. Nu eens was er groen licht, dan weer blauw, dan rood, alles in het trage ritme van de muziek.Verder gebeurde er niets.
Toch stond het plein vol starende mensen. Wachtten ze op iets?Het drong tot me door dat wat hier te zien en te horen was niets anders kon zijn dan Son et Lumière. Eens, in de jaren '50 een hoogst modern spektakel waarvoor de campings in Frankrijk uitliepen. Geen marktplein, geen kasteelruïne zonder Son et Lumière. Soms kwamen er ook stemmen van vorsten en vorstinnen van lang geleden uit de luidsprekers. Het duurde bovenal erg lang, je verstond het niet en de avondkoelte kwam.