het omslag - een echte Brakman, Scheveningse haven met Stille Strand op de voorgrond (vetkrijt)
Tom van Deel en Brakman (2006)
de Beurs in Paradiso op 7 december as.

Brakmans brieven

Willem Brakman (1922) stierf dit voorjaar, maar dood is hij op geen stukken na. Komend voorjaar, vanaf 17 januari, komt er in het Rijksmuseum Twente een grote tentoonstelling van schilderijen, tekeningen en teksten. Zijn stem zal te horen zijn, zelfs zijn complete schrijfbureau verhuist naar het museum.

En nu al zijn er brieven. Op 7 december bij de Beurs voor Kleine Uitgevers verschijnt 'De afwezige aanwezige', een uitgave van Nico Keunings Reservaat, waarvoor Gerrit Jan Kleinrensink een selectie uit Brakmans brieven heeft gemaakt. Aan onder anderen Nol Gregoor, Tom van Deel en Bart Vervaeck. Mij schreef Willem ook zo'n 160 brieven, vaak heel merkwaardige en zeer inspirerende, waaruit een aantal is afgedrukt. Neem nu een tekst als deze. Ik had hem bericht over een reis naar Rome. Dit kwam terug:'Ik was ook in de Sint-Pieter en het verrassende was van mijn bezoek dat ik niet veel zag, ook de Pietà zag ik niet. Je weet ik ben een tegelkijker, een pilaarbetaster, een nonnetjesbekijker, een lichtbestudeerder, een geluidsanalist, een reuk - en geurspecialist. Ik zit ook graag en kijk dan naar mijn schoenen of ik ruik besmuikt aan mijn koude pijp. Wel steek ik een kaarsje aan en mompel enkele zinnen die de mensheid niet en nooit zullen bereiken, maar de eeuwigheid zachtjes doen ronken. Dat zijn kennismomenten. Zij zien wat wordt overgeslagen, maar alleen in onwillekeurige zin. Versteend tot principe voert het tot niets.'