Aan de Lange Weg (3)

Een graad of drie is het, met natte sneeuw, hagel en dan weer zon. We hadden afgesproken bij de bushalte. Zijn geboortehuis staat er nog, net als de Eerste Huizen uit zijn roman 'Aan de Lage Weg'. Verdwaalde huizen, die het - tussen een industrieterreintje en twee grote verkeersaders - niet lang meer zullen maken. In een van de Eerste Huizen zit een scheur, er staat met wit krijt een kruis op getekend. Op de achtergrond blinken de geluidsschermen van de snelweg.Meurs laat me zien wat niet meer bestaat: en sigarenfabriek, het klooster, de meisjesschool, de jongensschool, en vooral het Patronaat.Hij weet heel precies de weg in niet meer bestaande gebouwen. En kijk, daar op het pleintje stond de patattent van Heintje van der Horst, de man die alternatieve geneeskunst combineerde met de verwerking van slachtafval. Meurs A.M. schreef erover in z'n boek, en de nazaten van Heintje zijn woedend op hem. Heintje was immers een goed mens en genas velen.