Anthony Mertens

In 'Zwaluwziek, leven na een herseninfarct' van Anthony Mertens daalt de hoofdpersoon af in wat omschreven wordt als 'de krochten van de geest'. De ziel daalt af. En ontmoet het 'verborgen ik'. Hij treft, zegt hij 'het monster binnenin', en dat is 'een misvormd wezen'.

Er komt van alles boven bij 'braakneigingen van het geheugen'.Hij haalt daarbij ook Willem Brakman aan, althans diens titel 'Het zwart uit de mond van Madame Bovary'. En verder een bont allerlei, waaronder veel liedjes. 'Ik ben zo blij dat ik een stukje van de wereld ben' komt boven. Van Willy van Hemert? 'Ja het is van Willy van Hemert.' En zo zaten we in de Bijlmer te reciteren.'Ik ben zo blij dat ik een stukje...'.Een ernstige tekst. Ook de toegift was een meesterstuk'Ik ben zo blij, zo blij/dat m'n neus van voren zit en niet opzij.'Wat in ‘Zwaluwziek’ ook ter sprake komt is de kwestie van 'oorspronkelijke persoonlijkheid' ofwel het 'ware ik'? Dat komt, een herseninfarct kan karakterverandering met zich meebrengen. 'Zwaluwziek' is een goed hard boek. Niets en niemand blijft gespaard. De schrijver zelf het minst. Hij citeert Dostojevski, uit Aantekeningen uit het ondergrondse: '...nu wil ik de proef op de som nemen: kun je tenminste tegenover jezelf geheel oprecht zijn zonder de hele waarheid te vrezen?' Morgenavond na 21.00 is Anthony Mertens te horen in De Avonden