Eisenhütten

Eens kwam ik aan de poorten van onze eigen Hoogovens in Ijmuiden. Een vriend die me had uitgenodigd vertelde over de ruwe grappen waarmee nieuwkomers daar werden ontgroend. Zo miste een nieuweling aan het eind van z'n eerste dag al de nieuwe racefiets warmee hij gekomen was. Beetje aanstellerig zo'n racefiets. Hij doolde rond door de hallen. Tot een van z'n nieuwe collega's met z'n vinger omhoog wees. Daar in de nok van de hal zag hij z'n fiets. Stevig vastgelast aan een spant. Staalmakers zijn trotse mensen, een ras apart.Wie het ijzer heeft, heeft de macht. Zo is het nog. Een hoogoven is een verboden stad, waar vele geheimen worden bewaard. Ook die van Völklingen hebben weinigen van binnen gezien voor ze in 1994 bezienswaardig werden. Het vreemde is nu, de reus is dood en koud, waar hij eens gloeide en vuur spuwde.Je ziet de stille stoommachines waarmee lucht werd aangeblazen om het vuur tot 2000 graden op te jagen. Je loopt over een gebeente. Er staan vlaggetjes op en je krijgt een plastic helmpje als je erin klimt. Zo kinderachtig.