Het boek van Pay-Uun
dinsdag 10 juni 2008 - 23:22
Op zondag 11 februari 2007 mailde Pay-Uun Hiu me uit China de laatste van vijf brieven voor Avondlog. Ze werkte daar aan het boek, dat nu verschenen is: 'Oranje soep van Witte Wolk'. Tegelijk een zoektocht naar roots, een gids voor de Chinese keuken, een familiegeschiedenis en een reisverslag, Alles bij mekaar een unieke autobiografie. Maandag praat ze erover in De Avonden.
Pay-Uun schreef in februari 2007: 'Er schiet me nog wat te binnen. Over maag, mond en taal gesproken. Er zijn twee (waarschijnlijk meer, maar deze twee ken ik nu) manieren waarop Chinezen elkaar smakelijk eten wensen.De eerste is 'man man chi', wat 'eet rustig' betekent. Als Chinezen je iets goeds willen wensen, doen ze dat vaak met 'man man' (langzaam). In de winkels hier zeggen ze niet 'zai jian' (letterlijk tot ziens) maar 'man man zou'. Ik dacht eerst dat ze me gestoomde broodjes toewensten ('man tou' of 'man shou'), en ik vond het al zo raar dat ze allemaal wisten dat ik zo van gestoomde broodjes houd. Maar Li Wen hielp me uit de droom; ze wensen je 'langzaam lopen' toe.De andere manier om smakelijk eten te zeggen is 'wei kou hao', letterlijk: 'maag, mond, goed'. Ik had het er verleden jaar met m'n juf over dat dat de volgorde een beetje raar is, want het eten gaat eerst door je mond (kou) en dan naar je maag (wei). Maar volgens haar is de essentie dat het eten goed doet in je maag en dus zeg je eerst maag en dan mond. Nou, ze doet er soms ook een gooi naar, hoor, dan moeten we alletwee heel hard lachen. Opvallend is wel dat het in beide zegswijzen niet om het eten zelf gaat, maar om hoe je het doet, of om wat het met je doet. Terwijl wij niet verder komen dan de wens dat het goed smaakt.'
Pay-Uun Hiu
Beluister fragment
RSS