Toen Luis Bunuel werd gevraagd hoe hij een film voorbereidde zei hij 'het scenario, het scenario, het scenario'. Hoe een film vrijwel zonder scenario kan uitpakken zie je in de veelgeprezen Le ballon rouge van de Taiwanese veteraan Hou Hsiao-hsien. De acteurs schieten te hulp. Een blonde Juliette Binoche stampt een hysterische poppenspeelster uit de grond. Het Werktheater schiet je te binnen.
Echt knap is alleen haar aankleding - vast zelf uitgezocht en haarfijn over the top, met diep decolleté en pantermotieven tegen gympies. De poppenspeelster huurt een Taiwanese oppas (een filmstudente, opgelegd alter ego van de regisseur) voor haar iets te lieftallige zoontje. En waarachtig, de oppas begint te filmen. Over een rode ballon, de kinderziel die weldra boven de daken van Parijs zweeft. Dit naar aanleiding van de klassieke Franse kinderfilm 'Le ballon rouge' uit 1956.Met een o zo poëtisch, liedje over een rode ballon, eindigt het.Ik zou dit niet schrijven als de reacties niet zo idolaat waren. NRC-Handelsblad: '...verbluffend van wijsheid, eenvoud en schoonheid...'.Pijnlijk.