Vanmiddag in het Stedelijk Museum Zutphen (dat vroeger Zutfen heette), de beelden van de schilder Arie Schippers gezien. Vier jaar terug waren er al vrij stille koppen van hem in Beelden aan Zee in Scheveningen. Nu komen ze tot leven.
Ik moest weer bedenken hoe eens alle Griekse en Romeinse beelden beschilderd waren, hoe dat wel eens opnieuw geprobeerd is en hoe lelijk - kakelbont - men dat dan vond. Een belediging voor de klassieke cultuur, die men zich toch altijd strak en cerebraal had voorgesteld. Maar nee. En verder het beeld van een poppenkast, eentje die misschien nooit echt bestaan heeft. Een ernstige poppenkast. Je zou teksten kunnen schrijven voor de karakters uit geschiedenis en literatuur die Arie Schippers hier heeft neergezet: Catharina de Grote, Goethes Erlkönig, Maldoror, Phaedra, Mephisto, Jimmy Mahoney van Brecht en Weil en zo door.Het verhaal erbij: hij maakt een kop, die soms jaren in z'n atelier rondrolt om de juiste butsen op te lopen. En heel geleidelijk blijkt het iemand te zijn. Dan komt het beschilderen. De make-up.