Schreef 'De ontsproten Picasso'. Een boek over kunst en werkelijkheid, door de tijd heen. Net verschenen. Over de vaak merkwaardige relaties tussen de twee en de grenzen ertussen. Ik lees en pendel steeds naar Google, die me braaf de plaatjes bij de tekst aanreikt. Films, schilderijen, landschappen, dieren.
Zo kom ik bij de Fajoem-schilderkunst uit het Egypte van de eerste de eeuwen na Christus. Het was de gewoonte doden te balsemen en op een deel van het linnen waarin ze gewikkeld werden een lijkend portret te schilderen. Lijkend, maar toch volgenms de mode van toen. De portretten zijn te dateren omdat aan de haardracht en opschik veel is af te lezen. Ze werden geschilderd in bijenwas of met tempera. Er zijn vaak bijschriften bij, zodat we weten dat Hermione, met bijschrift Grammatike, lerares was. Ze leeft. Als je portret lijkt ben je minder dood.