Op de donkerste dag verscheen een nummer van het blad Raster op het thema 'Duister' en samengesteld door Hans W. Bakx. Het is niet leeg. Het telt 208 pagina's. Het slotstuk komt van de in Riga (1953) geboren schrijver Aleksandr Genis. Het is geschreven in New York in 1996-1997.
'Duisternis en stilte zijn vormen van negatieve kennisverwerving, In het donker zien we niets, in de stilte horen we niets.' Zo ontstaat literatuur, zegt Genis, eerder dan uit de overdaad om ons heen.'Duisternis en stilte zijn het toneel waarop de schaduwen van ons Ik optreden. Zwijgzaam, maar niet stom, kunnen zij alleen spreken als wij stil zijn.'De bijdrage van Aleksandr Genis bestaat uit dertig korte stukjes. En hij legt uit waarom dat niet anders kan: 'Over duisternis en stilte schrijven kun je alleen in losse stukken, fragmenten, omdat zij zelf ononderbroken en verbonden zijn.'Dat trof me. Mijn eigen - korte - bijdrage aan dit nummer bestaat uit net zulke stukjes. Tot slot dit. Uit de opening van Aleksandr Genis, waarin hij vertelt hoe literatuur uit duisternis en stilte wordt gemaakt: 'De regels dringen door in het licht, maar vullen het niet. Als we duisternis in de juiste verhouding verdunnen met licht en stilte met geluiden, is het alsof we een bedwelmende drank bereiden.'