Nu onvoorstelbaar, maar er was een tijd dat de werknemers van De Weekbladpers - journalisten van o.a. Vrij Nederland, Opzij en Voetbal International verenigd in een Coöperatieve Werknemers Vereniging - de baas waren van hun eigen bedrijf. Ze stelden een directie aan om een beleid te maken dat ze zinde.
En waarom niet, zegt Hans Vervoort. 'Als we het beleid in heel Nederland laten maken op grond van de stemmen van de kiezers dan kan dat in zo'n klein bedrijf toch zeker.'De beschreven vorm van werknemers zelfbestuur lijkt hoogst actueel nu bijna alle uitgeverijen en dagbladen verhandelbaar blijken.Vanavond was ik bij Vervoort om te praten over het eerste deel van zijn trilogie 'Het Bedrijf'. Dat bedrijf is De Weekbladpers, waar hij in 1975 binnenkwam als marktonderzoeker. Aan het eind van dit eerste deel is hij adjunct onder directeur Theo Bouwman, die net als andere bekendheden onder zijn eigen naam voorkomt in deze roman. Roman? Ja 'het zijn later opgetekende herinneringen en dus per definitie fictie' definieert Vervoort. Ik ben het met hem eens, ook alle zg. oral history is eigenlijk fictie. Maandag 21.15 in De Avonden.