Arie Schippers schrijft: 'Ik heb lang getwijfeld of ik dit kon laten zien. Ik word hier zo treurig van. Kan jij hier tegen?
Ik antwoordde: 'Het erge is dat je gedwongen wordt te treden in de geest die dacht 'leuk, voor de afwisseling'. Ik denk opeens aan het verhaal van W.F.Hermans in Een wonderkind of een total loss, waar de hoofdpersoon zijn oude moeder bezoekt in een tehuis, en zij is bezig iets lelijks te schilderen om de huispsycholoog een plezier te doen (p. 106). Maar dit is veel erger, want geheel uit vrije wil en bij vol bewustzijn gedaan.Betonman Willem van Dulmen reageert: 'Kijk, zo kan dat dus niet. Je kunt niet zomaar iemand die met de beste bedoelingen een reparatie heeft uitgevoerd in een hoek zetten. Dit soort betonstenen wordt namelijk regelmatig gestolen door tuinliefhebbers, jaja: liefhebbers. En als je dat gat open laat dan verstuikt iemand zijn voet. Dus wat doe je dan. Dan pak je wat je voorhanden hebt om het tijdelijk te repareren. Je meldt het aan je baas en die zegt, ach over 3 jaar gaat alles op de schop dus laat maar even zo.’