Het fotoboek CCC Inc. (In de Knipscheer) is er - eerder dan verwacht - en ligt komende week in de winkel. Samen met de Cd-box het ontroerende en onthullende verslag van 40 jaar muzikantenbestaan. Behalve de honderden foto's (1967-1974) van de legendarische musicerende commune door huisfotografe Molly MacKenzie staan er ook notities in van de bandleden.Joost Belinfante, oprichter: 'In veertig jaar gebeurt alles. Avontuur, haat, liefde, ontrouw, krankzinnigheid, dood. Alle grote gevoelens en gebeurtenissen hebben we meegemaakt. En dat kun je aan de muziek horen. Ze is doorleefd. Wij zijn zelf degenen geworden over wie we vroeger zongen.'
Ja, als scholieren zongen ze Amerikaans country en folkrepertoire over het ruige leven van volwassen mensen. Ze zijn erin gegroeid. En over de 'commune': 'Het idee stamde uit de revolutie van 1848, had een revival gekend na de Russische revolutie en kwam in de hippietijd, na het roerige jaar 1968, weer tot leven. Niemand wist wat het precies inhield. Wij ook niet.' (...) 'Zolang we nog in de stad woonden was het lastig een oefenruimte te vinden voor een steeds elektrischer en dus luidruchtiger orkest. Zou het niet handig zijn als we met z'n allen in een groot huis konden wonen?'Joost had een kleine erfenis warmee een lege boerderij in Neerkant, in de Peel werd gekocht. En het werkte:'Als CCC Inc. een festivalterrein opreed, of voor een dorpszaal parkeerde, en wij rolden naar buiten - mannen, vrouwen, kinderen, honden - dan gonsde er een gerucht door de gemeenschap: 'Kijk, het nieuwe leven, daar is het!' Het straalde ook af van onze muziek. Het móest wel de muziek van het nieuwe leven zijn.' Ook hoe het afliep staat er: 'Te veel mensen, te veel zinnen, nooit een rustig moment. Venijnige vergaderingen, vechtende katten, maar vooral ongekende relationele problemen op alle terreinen maakten op den duur het samenleven, het repeteren en uiteindelijk zelfs de concerten onmogelijk.' Later meer.