Was de titel van een voor mij belangrijk kinderboek. Sinds dat boek zie ik bomen die zijn gaan zitten. Zoals de boom in het parkje niet ver van waar ik woon. Een jaar of zeven geleden ging de boom zitten. Het gebeurde tijdens een zware storm. Sindsdien leeft hij voort als klimboom. Een boom die herinnerd zal worden.
De boom die was gaan zitten uit het boek zat in een bos waar veel dieren woonden. Er waren daar ook twee mekaar beconcurrerende winkels, vreemd genoeg gedreven door mensen, een oude dame en een brutale jongeman. Het slaapmiddel dat je bij de dame - wiens winkel in de zittende boom was gevestigd - kon kopen was een fles met daarin door haar opgevangen adem van slapende dieren. Snoof je die op dan sliep je. Ook herinner ik me Mevrouw Stinkdier, die altijd klaagde over 'de afvoer'. Bezoek bleef bij haar nooit lang. PS. De schrijver van 'The tree that sat down' was Beverly Nichols (1898-1983), auteur van oa. tuinboeken en toneelstukken.En naamgever. Wie een boom ziet die is gaan zitten, gedenk hem.