De Eindexamententoonstelling van de Rietveldacademie ging vanmiddag open. Ronddolen door zo'n schoolgebouw dat expositieruimte is geworden. En denken, je zal maar even twintig zijn en kunstenaar willen worden. Zoro Feigl, de bouwer van de reusachtige suikerspinmachine geeft het antwoord: kiesverblindend zoet. Wie zijn ruimte binnengaat wordt binnen de kortste keren ingesponnen in zijn roze spinnenweb. Wordt net zo roze als hij.
Zoro bouwt net als Joost Conijn machines die echt werken. Ik vind machines moeten echt werken, ook in de kunst. Panamarenko dat is onzin. Ik belandde ook in een reeks stoelenpresentaties.Elena Goray was er, met een reuzenstrandstoel die ook in schaduw voorziet. Joan Christensen met inelkaarpas stoeltjes voor Japans wonen en daarna zag ik ingenieus uitschuifbaar kartonnen zitcomfort vol doorkijkplezier van Martine van Loon. Maar er is op de expositie zoveel meer. Nog tot zondag as. 1 juli te zien in de Fred. Roeskestraat in Amsterdam.