Verenkamer

Exotische vogelveren waren in de 18de eeuw in de mode. Verenwerker, of hoe heette het? was een handwerk. In Frankrijk kon je 'Plumasier' van je vak zijn. De maker was Nicholas Le Normand, die in 1723 dit pronkbed verkocht aan keurvorst Friedrich August II von Sachsen in Dresden, beter bekend als August der Starke, tevens koning van Polen. De man die het Zwinger liet bouwen.In de jaren '70 verdween de kamer naar het depot. Het met echte veren bezette bed en de wandtapijten vielen uit elkaar, onder invloed van licht, stof, zwammen en insecten. Lastige restauratie. Honderdduizenden oorspronkelijke veren zijn met de hand stuk voor stuk gewassen, gedroogd en geïmpregneerd. Alleen al in het baldakijn 34.950 stuks. De sierlijke beddekwasten bestaan elk uit 50.000 veren. Slapen was lastig in dit bed. Er circuleert een getuigenis van een maîtresse van August dat het bed 'zo prikte als je onderlag'. Of dat zo is weet ik niet, je mag het Federbett niet aanraken. Waarschijnlijker is dat er niemand, noch August, noch een van zijn maîtressen (hij had 267 nakomelingen), ooit de nacht in heeft doorgebracht. Het diende voor representatie. De keurvorst ontving liggend in dit bed gasten.