Étalage

Als ik er 's avonds langskom staat daar altijd een modepop in wat ik zou noemen avondtoilet. Het lijkt of ze lacht. Ze moet van lang geleden zijn met haar make-up en rouge wangen. De pop is altijd dezelfde, haar jurken verschillen. Daar staat ze, tussen dozen en ongeregeld goed. In het licht van een werklamp. En de vraag blijft, wie zet haar neer, wie kleedt haar? Waar komen die jurken vandaan. Zal ik eens aanbellen, overdag?Nee, dat doe ik niet. Een raadsel als dit moet je niet storen. Al weet ik één ding heel zeker: op een dag zal ze verdwenen zijn. Dan is het leeg hier, op een laddertje en wat potten verf na.En dan zal ik aan de schilder vragen: 'Weet u wie hier gewoond heeft?'