Sol LeWitt (1928-2007)
dinsdag 10 april 2007 - 21:55
De meester van de minimale conceptuele kunst is dood. 'De kubus werd zijn handelsmerk.''Hij hield zich bezig met natekenen van reproducties van Piero della Francesca, Botticelli, Rubens, Goya en Ingres.''Om vooruit te komen moet je teruggaan tot de essentie, meende hij. En dus maakte hij objecten die waren opgebouwd uit kubussen en vierkanten.' Twee jaar geleden hingen in het Haags Gemeentemuseum nog de foto's die LeWitt in 1980 maakte onder de noemer Autobiography: duizend kiekjes, van Florentijnse kerken, zonsondergangen en New Yorkse graffiti, maar ook van zijn huis in Manhattan. Dodelijk saai.
Lewitt gaf zelden interviews, weigerde prijzen en was cameraschuw. Zijn kunst moest voor zichzelf spreken. Maar wat zegt die kunst?Ik vermoed dat Sol Lewitt probeerde vorm te geven aan zijn eigen absentie. Hij deed dat op een nogal opdringerige, agressieve manier. Een gat in een muur is tenslotte ook iets. Hoe voer je oorlog tegen de charme? Sol LeWitt zit altijd aan de rand van de verveling. Neem het metselkunstwerk op het binnenplein van het Gemeentemuseum. Waarom koos hij net precies andere gele stenen dan die waaruit het gebouw is opgetrokken. Om mij te ergeren? Ik denk het. Hoe vergroot je de onzichtbaarheid van een lijnenspel als op de zijmuur van het GEM?Hoe verwijder je alles wat mogelijk spanning maakt uit een installatie? De verdwijntrucs van Sol Lewitt verkeren in hun tegendeel. Ik krijg die gore smaak niet meer uit mijn mond weg. Kiespijn ook. Het is verschrikkelijk, maar er komen Sol Lewitt tasjes en plastic zakken. Veel.
Links:
RSS