Stillezen
woensdag 07 maart 2007 - 12:54
Na het hardop lezen in de klas was stil lezen een verworvenheid. Vooral omdat ik het in m'n eentje kon doen.Eens was hardop lezen gewoon, ook als mensen voor zichzelf lazen. Een van de eerste vermeldingen van stil lezen staat in de 'Belijdenissen' van Augustinus. In het jaar 387 zag hij het wonder. De Milanese bisschop Ambrosius las stil: 'Zijn ogen gleden over de woorden, maar zijn stem en tong waren stil.'
Augustinus dacht dat Ambrosius niet lekker was.Maar hij was niet ziek. Hij had een geheim. Tussen hem en het papier gebeurde iets waarvan een ander geen weet kon hebben.Augustinus leerde het zelf ook snel, al bleef hij zijn mond bij het lezen wel bewegen. Zoals ik het zelf ook deed toen ik pas stil las. Tot ik daar om werd uitgelachen en het afleerde. Net als het met de vinger langs de regels gaan. Toen pas drong het tot me door dat nu niemand meer kon controleren wat ik precies las. Dat was mijn geheim. Ik begon het boek ook met mijn lichaam af te schermen, las in gebogen houding. Nog later moest ook het omslag verborgen worden. Mickey Spillane kon alleen 's nachts onder de dekens gelezen worden, met een zaklantaarn. En zo lees ik eigenlijk nog.
RSS