Superkuiken

'Anorexia is een verslavingsziekte en heeft veel kenmerken van een dwangstoornis. Denk aan schoonmaakwoede , sorteren van spullen en rigide trainingsprogramma's.Er is wel eens onderzocht dat anorexia meisjes bijna aan niets anders denken dan aan eten (98% van hun wakende tijd). Daarnaast is er een groot gevaar voor middelenmisbruik zoals alcohol, laxeermiddelen en zelfs diuretica. Dat zijn ontwateringspillen, ook wel plaspillen genoemd.Die pikken ze van hun grootouders of bij de apotheek liegen ze dat ze het recept van hun grootouders kwijt zijn en snel plaspillen nodig hebben. Heel veel water drinken tot 6 liter per dag om geen honger te voelen komt voor.''De voornaamste doodsoorzaak bij anorexia komt door misbruik van laxantia en diuretica. Die veroorzaken een kalium-tekort in het bloed en dan hartdood. Kalium is een zout dat onder andere nodig is voor de werking van de hartspier. Bij diarree of overdreven ontwatering kan er een kaliumgebrek ontstaan.''Superkuiken erkent de stoornis van de enorme behoefte om mager te zijn. De lust van het heel dun zijn is de honger waard. Ze halen de anorexia meisjes binnen door hun taal te spreken. Superkuiken openbaart veel anorectische eetgewoontes. Altijd bewegen als je iets gegeten hebt, niet gedachteloos eten, veel zout en peper over de ene helft heen strooien zodat je toch niet te veel eet. Daarmee laten ze zich in de kaart kijken, hetgeen leerzaam is voor de omgeving. Ouders zouden juist Superkuiken moeten lezen om snel de eetgewoontes van hun anorectische dochter te herkennen. Anorexia meisjes zijn heimelijk aan het lijnen waardoor de omgeving op het verkeerde been wordt gezet. Superkuiken brengt mensen zeker op een idee hoe je kunt afvallen, maar ze waarschuwt tegen de gevaarlijke bijverschijnselen zo als pillenmisbruik en alcohol. Ze zijn daar heel duidelijk en uitgesproken in.Dat vind ik het goede van deze site.''Superkuiken heeft allerlei links, redelijke en macabere. Reken maar dat anorexia meisjes die op eigen kracht weten te vinden.''De kwijnende foto's zijn symptomatisch voor de aandoening. Centraal staat de waarnemingsstoornis over eigen lichaam. Hoe magerder je bent, hoe dikker je jezelf waarneemt. Dit kan waanachtige vormen aannemen. De waarnemingsstoornis verdwijnt als het gewicht stijgt. Misschien ontnuchtert het kijken naar foto's van anderen? Gebleken is dat anorexia's anderen wel reëel zien terwijl ze zichzelf te dik vinden. Dus misschien is het plaatsen van de foto's zelfs wel therapie?'