Sonny Boy

Arend Jan Heerma van Voss liet hem me horen in 1963. 'I've been all over the world,' zong hij, 'to the Gulf of Mexico', daarmee duidelijk makend dat daar zijn wereld toen ophield. 'I've been everywhere where God had some land.' Stem en mondharmonica, verder niks. Ik kocht de plaat en ook een mondharmonica. We hadden allemaal mondharmonica's in die tijd. Hohner Vereinsharmonica's. Begin jaren ‘60 kwam Sonny Boy naar Europa, maakte oa. een langspeelplaat in Kopenhagen waarop hij met schaarse begeleiding of alleen, akoestisch speelt. Daar hoor je wat hij doet: vertellen wat hem nu weer is overkomen. Of piekeren: 'Back in my younger days, if I only knew then what I know now.' Harry Muskee vertelde me hoe Sonny Boy logeerde in Londen bij John Mayall tot diens mooie vriendin zei ‘hij eruit of ik’. Nu ja, Sonny Boy waste zich met mate. Maar hij bleef en de vriendin ging. In 1998 zocht Harry zich suf in de omgeving van Tutweiler, Mississipi, naar het graf van Sonny Boy. Het was te horen in de Avonden. Tenslotte vond hij het, op een van de vijf kerkhoven rond het dorp. Daar op de overgroeide grafsteen lag een stapel verroeste mondharmonica's. Harry begreep het en gooide de zijne erbij. Daarna sprak hij met de 87-jarige zuster van de held. Vorige week stuurde Wim de Bie me een link naar Youtube met bluesfilmpjes. Rijp en groen. Maar wel drie keer Sony Boy erbij. En verder heel mooie van Mississippi John Hurt, Son House. B.B. en Freddy King en T-Bone Walker.Sonny Boy doet het wanhopige liefdeslied 'Your funeral and my trial', 'I'm a lonely man' en 'Nine below zero'. Belgische tv-opnamen uit 1963, zo blijkt.Voor het eerst zie ik hem van dichtbij aan het werk. Half joods half zwart, vrij lang, met nogal wat ontbrekende tanden. Hij gebruikt de tussenruimten om z'n harmonica aan te blazen, denk ik.