Pay-Uun Hiu vervolgt: 'Thuis bij Li Wen kreeg ik de uitleg van het meesterplan. Hij had zelf een soep bedacht, nog nooit gemaakt, vandaag was de eerste keer. En dan kom je gelijk bij de hogere Chinese eetkunde: bij een goed gerecht combineer je niet alleen geur, smaak, kleur en textuur, maar je zorgt ook voor een goede naam en een goede betekenis. Héél belangrijk. T.S.Eliot schreef wel zoiets als the naming of a cats is an important matter, maar bij een Chinees gerecht is dat al dynastieën lang van levensbelang. Bij de naam telt overigens niet alleen de klank van de woorden, maar ook de manier waarop je het schrijft - om het lekker eenvoudig te houden.
De jujubes heten in het Chinees hong zao (rode dadel), maar zao betekent ook 'vroeg'. Pinda's heten hua sheng (bloem geboren). De bruine bollen zijn vruchten van de euphoria longan boom en heten gui yuan. Maar gui betekent ook dierbaar, duur (één karakter) of vriendelijk, rustig (ander karakter). Lotuszaad, tot slot, heet lian zi en zi is ook baby, kindje. Nou, zei Li Wen, volgens Chinese logica heb je dan vroeg-geboren-vriendelijke-baby-soep (zao sheng gui zi tian tang) en dat is natuurlijk bij uitstek een fantastische bruiloftssoep want pasgetrouwde stellen hebben hier het liefst stipt negen maanden later de ooievaar op de stoep. De soep was trouwens ongelofelijk lekker en bloedsimpel als je al die spullen bij je om de hoek kunt kopen. Want behalve deze vier ingrediÙnten gaat er alleen op het laatst nog wat suiker een beetje zout doorheen en dat is het. Vandaag heb ik de keuken in mijn apartement helemaal op orde gebracht en voorzien van de basisingrediënten voor de Chinese keuken (hiervoor had er kennelijk een Italiaans georiënteerde kunstenaar gezeten, te zien aan een halfleeg pak spaghetti, de olijfolie en de Italiaanse keukenkruiden), zodat ik morgen zelf kan gaan experimenteren. Ik hou je op de hoogte!'